කරවිල කුකබිටේසියේ (Cucurbitaceae) කුලයට අයත් අතර උද්භිද විද්‍යාත්මකව Momordica charantia ලෙස හඳුන්වනු ලැබේ. නිවර්තන කලාපීය රටවල බහුලව ව්‍යාප්ත වී ඇති මෙය පෝෂණ ගුණයෙන් අනූන එළවළුවකි. දියවැඩියාව, සමහර පිළිකා ආදී රෝග රැසකට ඖෂධයක්ද වන කරවිල ගෙවත්තේ වගාවකට සුදුසුම භෝගයකි. තිත්ත රසයකින් යුක්ත වුවද විවිධ ක්‍රම කිහිපයකටම පිසිය හැකි නිසා මෙය ආහාර වේලට නැවුම් වෙනසක් එක් කළ හැකි කදිම එළවළුවකි. කරවිලවලට වර්ෂය පුරාම වෙළඳපොළ තුළ ඉහළ ඉල්ලුමක් පවතියි.එහෙයින්ම ගෙවත්තේ කරවිල වගාවක් සඳහා ඉඩකඩ වෙන් කරන්නේ නම් ගුණවත් එළවළුවක් ආහාරයට එකතු කරගත හැකි වනවා සේම අතිරික්තයට වෙළෙඳ වටිනාකමක්ද එක් කර අමතර ලාභයක්ද ඉපයිය හැකිය.
මුහුදු මට්ටමේ සිට මීටර් 1200ක් දක්වා වූ ප්‍රදේශවල කරවිල සාර්ථකව වගා කළ හැකිය. එම්.සී.43 , තින්නවේලි සුදු , මාතලේ ග්‍රීන් ආදී ලෙස ප්‍රභේද කිහිපයක්ම ඇත.සාර්ථකව කරවිල වගාවක් පවත්වා ගැනීමට නම් සාරවත් පසක් අවශ්‍ය වේ. එනම් කාබනික ද්‍රවයෙන් පොහොසත් හොඳින් ජලය බැස යන පසක් මේ සඳහා යෝග්‍ය වේ. පසේ පී.එච්. අගය 5.5 සිට 7.5ක් දක්වා වූ අගයක පැවතීම හිතකරය.මෙවන් ගුණාංගයන්ගෙන් යුත් යෝග්‍ය බිමක සෙන්ටිමීටර තිහක පමණ ගැඹුරට පස පෙරළා පස් කැට පොඩි කරගැනීමෙන් වගාව සඳහා බිම් සැකසීම ආරම්භ කළ හැකිය. බීජ තවාන් දැමීමක් අවශ්‍ය නොවන අතර කෙළින්ම වගා ක්ෂේත්‍රයේ කැපූ වළවල්වල බීජ සිටුවිය හැකිය.එසේත් නැතිනම් නිවසෙන් ඉවතලන කිරිපිටි කවර, කුඩා පොහොර මලු ආදියේ වුවද බීජ සිටුවා පසුව ක්ෂේත්‍රයේ සැකසූ වළවල්වල සිටුවීම කළ හැකිය.
මේ සඳහා දිග පළල හා උස සෙන්ටිමීටර 30 ×30×30 ප්‍රමාණයකින් යුත් වළවල් කැපිය යුතුය. වළවල් අතර පරතරය මීටර 1.5×මීටර 1 ප්‍රමාණයකින් යුක්ත විය යුතුය.මෙලෙස සාදා ගත් වළවල් කාබනික පොහොර හා මතුපිට පස්වලින් පුරවා ගැනේ. ඉන්පසු සුදුසු ප්‍රභේදයකින් බීජ ලබා ගෙන ඒවා සිටුවන දිනට පෙරදින රාත්‍රියේ ජලයේ පෙඟිමට තබයි. එමඟින් බීජ වල ප්‍රරෝහණය ඉක්මන් වේ. පසුදින බීජ සිටුවීම කල හැකිය. එහිදී එක් වලකට බීජ තුන බැගින් වන සේ බීජ සිටුවීම කරයි. එක් වළක බීජ තුන සිටුවිය යුත්තේ එම බීජ අතර තරමක පරතරයක් සහිතව සෙන්ටිමීටර තුනක පමණ ගැඹුරකිනි.බීජ සිටුවා දෙසතියකින් පමණ එක් වලක පැළ දෙකක් පමණක් ඉතිරි වනසේ අනෙක් පැළය ගලවා ඉවත් කෙරේ.මෙලෙස අතිරේක පැළ ගැලවූ සතියට පසු සතියේ එනම් බීජ සිටුවා උදා වන තුන් වන සතියේදී කරවිල වැල් පුහුණු කිරීම ආරම්භ කරයි.එහිදී කරවිල පැළ සඳහා මීටර දෙකක් පමණ උස ශක්තිමත් මැස්සක් සෑදිය යුතුය.කරවිල වැල් මැස්ස වටා වර්ධනය කිරීමට යොමු කල යුතු අතර මැස්සට පහළින් වන සියලු පාර්ශ්වික අංකුර කපා ඉවත් කෙරේ.
වගා ක්ෂේත්‍රය වල් පැළ වලින් තොරව පවත්වා ගැනීමත් වගාවට ප්‍රමාණවත් වන පරිදි ජල සම්පාදනයත් ඉතා වැදගත් වේ.සාර්ථක වගාවකින් පළමු අස්වැන්න බීජ සිටුවා මාස දෙකකින් පමණ ලබා ගත හැකිය.මෙහිදී දින හතරකට වරක් පමණ අස්වැන්න නෙළීමට හැකියාව ලැබේ.
එමෙන්ම වගාවට සිදු වන පළිබෝධ හානි හා රෝගවලින් වගාව ආරක්ෂා කර ගැනීම වගා කරුවන්ගේ ප්‍රධාන වගකීමකි.එසේ නැතිනම් සිදුවන්නේ අස්වැන්න රෝග හා පළිබෝධ හානීට ලක් වී විනාශ වී යාමය.කරවිල වගාවක ප්‍රධාන පලිබෝධකයින් ලෙස ඉල් මැස්සා හා ගඩු මැස්සා හැඳින්විය හැකිය.එමෙන්ම යටිපුස් රෝගය හා විචිත්‍ර වෛරසය වැළදෙන ප්‍රධාන රෝග වේ .
ඉහත රෝග හා පළිබෝධ හානි ඇති වන මුල් අවස්ථාවේදීම ප්‍රතිකාර කිරීමෙන් සිදුවන හානිය අවම කරගත හැකිය.වගාව දිනපතා නිරීක්ෂණය කරන්නේ නම් මෙවැන් රෝග හා පළිබෝධ හානි වැළඳෙන ආරම්භක අවස්ථාව පහසුවෙන්ම හඳුනා ගැනීමට හැකි වේ.ක්ෂේත්‍රයේ කරල් කුණු වී බිමවැටි ඇති විටක එය ඉල් මැස්සාගෙන් සිදු වූ හානියක් වීමට ඇති ඉඩකඩ වැඩිය.එවන් අවස්ථාවක කළ යුත්තේ වහාම නරක් වී ඇති කරල් වගා බිමෙන් ඉවත් කර විනාශ කිරීමයි.පහළ කෙළවර විවෘතව තැබූ තුනී පොලිතීන් කවර මඟින් නීරෝගී කරල් ළපටි අවධියේදීම ආවරණය කිරීමද වැදගත් වේ. විකෘති වූ පත්‍ර මත කහ පැහයෙන් විචිත්‍රයක් ඇති වී ඇති අවස්ථාවල එවන් සම්පූර්ණ වැලම ගලවා විනාශ කර දැමීම යෝග්‍ය වේ.එමඟින් වෛරස රෝගයක් වන විචිත්‍ර වෛරසය තවදුරටත් ව්‍යාප්ත වී යාම පාලනය කළ හැකිය.
උමයංගනා පූජනී ගුණසේකර
කෘෂිකර්ම පීඨය
රුහුණ විශ්වවිද්‍යාලය
