මම පාසල ඇරී ගෙදර එද්දී අපේ මිදුලේ අඹ ගසේ ලේනුන් දෙදෙනෙකු කෑ ගසමින් අත්තෙන් අත්තට පනිමින් සිටිනු දුටුවෙමි. ළංවී බලද්දී මා දුටුවේ පුංචි ලේන් පැටවකු බිම වැටී සිටින අන්දමයි. මම ඌ අතට ගෙන බැලුවෙමි. ලේන් පැටියාගේ ඉදිරි කකුලට කුමක් හෝ සිදුව ඇති බවක් මට තේරිණි. මම ඌ ගෙදර ගෙනැවිත් අම්මාට පෙන්වූ පසු අම්මා ලේන් පැටියාගේ කකුලේ තෙල් ටිකක් ගා හොඳින් පිරිමැද්දාය.
ඉන්පසු ලේන් පැටියාට සුවයක් ලැබිණි. මම පහන් වැටියක් පොඟවා පැටියාට කිරි ටිකක් පෙව්වේමි. ඌ හිමින් හිමින් ඇවිදින්න ලෑස්ති වෙද්දී මම පැටියා අඹ ගහේ අත්තක් උඩින් තැබුවෙමි. පැටියා අඹ අත්ත දිගේ හෙමින් උඩටම ගියේය. එතෙක් වේලා කෑගසමින් සිටි ලේන් අම්මා හා තාත්තා ද පැටවාට එක් වූහ. ගෙදර ආ පසු මගේ අම්මා හා තාත්තා මා කළේ හොඳ වැඩක් කියා කියූහ. මගේ සිතට ලොකු සතුටක් දැනිණි.
ඩී. එම්. කවිත්මා යුගානි දිසානායක
3 ශ්‍රේණිය,
පහළ කෝන්කඳවල කනිෂ්ඨ විද්‍යාලය, වීරපොකුණ.
