පිරිතෙන් ආරක්ෂාව ලැබූ අයට සැඩ සුළං, වසවිස, ගිනි, ජල, සර්ප, චණ්ඩ ආදියෙන් හානි නොපැමිණේ.
උදෑසන සජ්ඣායනා කිරීමෙන් ශ්‍රවණයෙන් ජීවිතයට ලොකු සැනසුමක්
අතීතයේ සිටම උසස්ම දෙවියා ලෙස සලකා ලෝකවාසීන් වැඳුම් පිදුම් කර ඇත්තේ සූර්ය දිව්‍ය රාජයාටයි. වර්තමානයේත් එසේ කරන අය නැතුවාම නොවේ. එලෙස සිදු කිරීම කිසිම අයහපතක්ද නැත. ඒ මන්ද එතරම් ප්‍රභාවක් සූර්ය දිව්‍ය රාජයා තුළ විරාජමාන වන නිසාවෙනි. සූර්ය උෂ්ණය, එළිය මෙන්ම පිරිසිදු ජීවය මිනිසාට ප්‍රදානය කරයි. ග්‍රහ ලොවේ මූලිකත්වයද හිරුට හිමි වී තිබෙන්නේ ඒ නිසායි. එම හිරුගෙන් එක් එක් අයට බල පවත්නා අසුබ කිරණ වළක්වා සුබ පල ළඟාකර ගැනීමටත් තිබෙන්නා වූ සුබ පල වර්ධනය කර ගැනීමටත් අප විසින් සූර්ය පිරිත කිව යුතුමය. එය ඇසිය යුතුමය.
අප භාග්‍යවත් වූ අමා මෑණි බුදු පියාණන් වහන්සේ සැවැත් නුවර දෙව්රම් වෙහෙර වැඩ වසන කාලයේ දඩබ්බර රාහු අසුරේන්ද්‍රයා විසින් සූර්ය දිව්‍ය රාජයාගේ දිව්‍ය විමානය අල්ලා ගන්නා ලද අතර, එවිට එක්වරම සූර්ය දිව්‍ය රාජයා විසින් බුදු ගුණ සිහිකර මෙලෙස ප්‍රකාශ කරන්නට යෙදිණි.
“බුද්ධ වීරයන් වහන්ස, ඔබට නමස්කාර වේවා... ඔබ වහන්සේ ක්ලේශ ද්වේශ ආදියෙන් පමණක් නොව හැම දෙයින්ම මිදුණු සේක... මම කරදරයට වැටුණෙමි. මට පිහිටවනු මැනවි.“ එවිට බුදු පියාණන් වහන්සේ රාහු අසුරේන්ද්‍රයාට මෙලෙස ගාථාවකින් වදාළ බව පිරිත් සූත්‍ර දේශනාවලදී කියැවේ. එහි තේරුම
එම්බා රාහු, මේ හිරු දෙව්පුත් අරහත් වූ තථාගතයන් වහන්සේ සරණ ගියේය. එහෙයින් ඔහු මුදවා බුදු වරයෝ ලොවට අනුකම්පා කරති. සූර්ය ගනඳුර දුරු කර ලෝකය එළිය කරයි. බබළවයි. මහා තේජස පතුරුවයි. එසේ වූ අහස හැසිරෙන හිරු දෙව්පුත් නොගිලව මාගේද පුත්‍ර වූ සූර්යයා මුදා හරව.
අමා මෑණි බුදු පියාණන් වහන්සේගේ මෙම ප්‍රකාශයෙන් පසු රාහු අසුරේන්ද්‍රයා හිරු දෙව් පුත් අතහැර යුහුසුලුව තම යහළුවෙකු වූ වේපචිත්ති අසුරේන්ද්‍රයා ළඟට ගිය බවත් එවිට එම වේපචිත්ති අසුරේන්ද්‍රයා විසින් මෙලෙස ගාථාවකින් ඇසු බවත් පොතපතෙහි සඳහන් වේ.
‘එම්බා රාහු කිමෙක් ද? ඉක්මන් වුවෙකු මෙන් හිරු අතහැරියෙහි ද? කුමක් හෙයින් කලකිරුණු ගතියෙන් පැමිණ තැති ගත්තෙකු මෙන් සිටින්නෙහි ද?‘
එවිට රාහු අසුරේන්ද්‍රයා දුන් පිළිතුර වන්නේ බුදුරදුන් විසින් වදාළ ගාථා දෙකක් ඇසිමි. ඒ තථාගත වචනය ඉක්මවා හිරු අත්නොහැර සිටියේනම් මාගේ හිස සත්කඩකට පැළෙන්නේය. දිවි තිබුණත් සුවයක් නම් නොලබන්නේය. ඒ නිසා අත්හැරියෙමි. යන්නයි.
මෙම මූලික හේතු කාරණා තේරුම් ගත් පසුව සූර්ය පිරිතෙහි ඇති අති උතුම් නිර්මල හා ප්‍රබල බව අප කාටත් පැහැදිලිව තේරුම් ගැනීමට පුළුවන. පිරිත යනු "හැම අතින්ම ආරක්ෂාව සලසා දෙන" යන අර්ථයයි. මෙම සූර්ය පිරිත උදෑසන සජ්ඣායනය කිරීමෙන් බලවත් ආශිර්වාදයක් ජීවිතවලට ළංවනු ඇත. අක්ෂි රෝග, උෂ්ණාධික රෝග නිවාරණයට උපකාරී වේ. ජීවිතවලට බලපාන සියලු දෝෂාන්ධකාරයන් දුරු කෙරේ. මෙය උපයෝගී කරගෙන ඔබට සත්‍ය ක්‍රියාවක් වුවද කිරීමට පුළුවන.
උදෑසන මෙම පිරිතෙන් ආරක්ෂාව ලැබූ ධාර්මික සත්පුරුෂයාට සැඩ සුළං, වස විස, ගිනි, ජල, සර්ප, චණ්ඩ ආදියෙන් මෙන්ම සොර සතුරන්ගෙන් සිදුවන හානි ද නොපැමිණේ. ඔබත් උදෑසන මෙම මහා බලගතු සූර්ය පිරිත කියන්න හෝ අසන්නට හුරු වන්න.
සූර්ය පිරිත
ඒවං මේ සුතං ඒකං සමයං භගවා
සාවත්ථියං විහරති
ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ තේන ඛෝ පන සමයේන
සූරියෝ දේවපුත්තෝ රාහුනා අසුරින්දේන ගහිතෝ හෝති.
අථ ඛෝ සූරියෝ දේවපුත්තෝ භගවන්තං අනුස්සරමානෝ
තයං වේලායං ඉමං ගාථාං අභාසි.
නමෝ තේ බුද්ධවීරත්ථු –
විප්පමුත්තෝසි සබ්බධි
සම්බාධපටිපන්නෝස්මි –
තස්ස මේ සරණං භවාති
අථ ඛෝ භගවා සූරියං දේව පුත්තං ආරබ්භ
රාහුං අසුරින්දං ගාථාහි අජ්ඣභාසි
තථාගතං අරහන්තං – සූරියෝ සරණං ගතෝ
රාහු සූරියං පමුඤ්චස්සු –
බුද්ධා ලෝකානුකම්පකාති.
යෝ අන්ධකාරේ තමසී පභංකරෝ
වේරෝචනෝ මණ්ඩලී උග්ගතේජෝ
මා රාහු ගිලි චරං අන්තලික්ඛේ
පජං මම රාහු පමුඥ්ච සූරියන්ති.
අථ ඛෝ රාහු අසුරින්දෝ සූරියං දේවපුත්තං
මුඤ්චිත්වා තරමානරූපෝ යේන වේපවිත්ති
අසුරින්දෝ තේනුපසංකමි.
උපසංකමිත්වා සංවිග්ගෝ ලෝම
හට්ඨජාතෝ
ඒකමන්තං අට්ඨාසි
ඒකමන්තං ඨීතං ඛෝ රාහුං අසුරින්දං
චේපවිත්ති අසුරින්දෝ ගාථාය අජ්ජභාසී.
කින්නුසන්තරමානෝ ව –
රාහු සුරියං පමුඤ්වසි.
සංවිග්ගරූපෝ ආගම්ම –
කින්නුභීතෝව තිට්ඨසීති.
සත්තධා මේ ඵලේ මුද්ධා –
ජීවන්තෝ න සුඛං ලභේ.
බුද්ධබාථාභිගීතෝම්හි –
නෝ චේ මුඤ්චෙය්‍ය සුරියන්ති.
තේරුම
මා විසින් මෙසේ අසන ලදී. එක් සමයෙක භාග්‍යවත් බුදුරජාණන් වහන්සේ සැවැත් නුවර ජේතවන නම් වූ අනේපිඬු සිටුතුමාගේ ආරාමයෙහි වැඩ වසන සේක. බුද්ධ වීරයාණෙනි, නුඹ වහන්සේට නමස්කාර වේවා. හැම කල්හිම කෙලෙසුන්ගෙන් වෙසෙසින් මිදුණු සේක. සම්බධායකට පැමිණියෙමි. එසේ වූ මට පිළිසරණ වන මැනව.
ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ හිරු දෙවිපුත් අරබයා රාහු අසුරිඳු හට ගාථාවලින් වදාළ සේක. රාහු අසුරේන්ද්‍රය හිරු දෙව්පුත් තෙමේ නිකෙලෙස් වූ තථාගතයන් වහන්සේ සරණ ගියේය. බුදුවරු ලොවට අනුකම්පා කෙරෙති. එහෙයින් හිරු මුදව.
යම් සූර්යයෙක් අන්ධකාරේ ගනඳුරු දුරු හැර පහන් කෙරේද, බබළන මඬුලු ඇත්තේද, මහතෙද ඇත්තේද, එම්බල රාහුව අහසෙහි හැසිරෙන හිරු නොගිලව මගේ පුත්‍ර වූ හිරු මුදවයි වදාළ සේක.
ඉක්බිති රාහු අසුරේන්ද්‍ර තෙමේ හිරු දෙව්පුත් හැර වෙළෙවි වූයේ වේපවිත්ති අසුරේන්ද්‍රයා යම් තැනෙක්හිද, එතැන්හි එළඹියේ ය. එළඹ සංවේග ඇත්තේ ලොමු දැහැගත් සිරුරු ඇත්තේ එකත් පසෙක සිටියේ ය. එකත් පස්ව සිටියා වූ රාහු අසුරිඳු හට වේපචිත්ති නම් අසුරේන්ද්‍ර තෙම ගාථාවකින් මෙසේ කීයේ ය.
රාහු අසුරේන්ද්‍රය වෙලෙවි වූයේ හිරු මුදාහැරියෙහි කැලැඹුණු සිත් ඇත්තෙක්වැ අවුත් බියවූවකු මෙන් කුමක් හෙයින් සිටිනෙහි ද? යනුයි.
බුදුන් විසින් ගාථා දෙකකින් ගයන ලද්දක් ඇසුවෙමි. ඉදින් හිරු නොහැරියේ නම් මගේ හිස සත්කඩක්ව පැළෙයි. ජීවත්වන්නේ ද, සැපයක් නො ලබමි.
ප්‍රවීණ ජ්‍යොතිර්වේදිනී ශ්‍රියා ගනේගොඩ
