දිස්ත්‍රික් ඉඩම් නිලධාරියකු වූ තිරුවෙන්කතම්ගේ පවුලට සිවු වැනි දරුවා ද එකතු වෙන්නේය. අලුත උපන් පුංචි එකාට ගෙදර ආමන්ත්‍රණය වූයේ ‘දුරෙයි’හෙවත් මාස්ටර් යන්නය. මඩකලපු නගරයේ සිට දෙකේ පන්තිය වෙනතෙක් පාසල් ගිය දුරෙයි ද කැටුව, පියා යළි ගම්බිම් බලා එන්නේ, එතෙක් මඩකලපුවේ කළ සේවය අවසන් නිසාය. උතුරේ කෙළවර ඇති වැල්වැටිතුරේ විදම්බර විදුහලට දුරෙයි ඇතුළු කර, මධ්‍යම පාන්තික හීනය වූ ‘ඉගෙන ගෙන මහත්තයෙක් වෙයන්’ යන ආකල්පය ඒ නිවසින්, ඔහුට ලබා දුන්නේය.
වැල් වැටිතුරේ පාපැදියකින් එහා මෙහා යමින්, දඟකාර වූ ඒ දරුවාගේ මරණයට අදට වසර 14ක් සපිරෙන්නේය. ඔහු ප්‍රථම විධායක ජනාධිපතිගේ සිට ජනාධිපතිවරු පස්දෙනෙක් දුටුවේය, ඒ සියලු දෙනාට අමතක නොවන පාඩම් ඉගැන්විය. එක් ජනාධිපතිවරයකු මහ පාරේම මරා දැම්මේය. ඒ සියලු සෙල්ලම් දකුණේ අනිත් කෙළවරේ උපන් අයෙකු ජනාධිපති වෙනකම් පමණක් විය.
 එවකට ජනාධිපතිව සිටි මහින්ද රාජපක්ෂ සහ යුද හමුදාපතිව සිටි
ලුතිනන් ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකා ඇතුළු නිලධාරීන්
|
2005 වසරේ ජනාධිපතිවරණයෙන් මහින්ද රාජපක්ෂ දිනුවේ නූලෙන්ය. ඔහුට ලැබුණේ ද සුළුතර පාර්ලිමේන්තුවකි. වෙන එකක් තබා කථානායක ද පත්ව තිබුණේ විපක්ෂයෙන්ය. 105 කා ආසන සංඛ්‍යාවක් අතේ තබාගෙන ආණ්ඩු කරනවා කියන්නෙම, වැඩක් කිරීමට බැරි බවය. කළ යුතු එකම වැඩය ආණ්ඩුව රැක ගැණීම පමණය. විපක්ෂය එක තැනකට එක්වූ සැනින්, ආණ්ඩුව අහවරය. මහින්ද රාජපක්ෂ වෙත ජනාධිපති තනතුර ලැබෙන්නේ උපන් දින තෑග්ගක්’ලෙසය. නොවැම්බර් 18 වෙනිදා ඔහු ජනාධිපති පුටුවට පැමිණ දින අටකට පසුව ප්‍රභාකරන්ගේ උපන් දිනය යෙදී තිබුණි. ඒ දවස තමන්ගේ උපන් දිනයට වඩා මේ රටේ මිනිස්සු මතක තබා ගත්තෝය. එදාට මිනිස්සු වැඩට යන්නේ නැත. දරුවන් පාසල් යවන්නේ ද නැත. බස්, කොච්චි පවා අඩුය. සිල්ගන්නා පොහෝ දිනක් සේ පාරේ සෙනඟ ද අඩුය. බය ගැන්වීම ඒ තරම්ය. 2005 නොවැම්බර් 26 වෙනිදා උදාවිය. තත්ත්වාකාර රාජ්‍යයක සියලු ලක්ෂණ රටේ දෙපළාතක තබාගෙන සිටි වේලුපිල්ලේ ප්‍රභාකරන් ‘වීර දින පණිවුඩය’ නිකුත් කළේය. නව ජානාධිපති කටයුතු කරන ආකාරය පිළිබඳව තමා ලබන වසර වෙන තෙක් බලා සිටින බව සඳහන් කළ ත්‍රස්තවාදී නායකයා, මහින්ද රාජපක්ෂ යථාර්ථවාදී නායකයකු ලෙසත්, ප්‍රායෝගික දේශපාලනයට කැපවූ අයකු ලෙසත්, හඳුන්වා දෙමින්, ඊළඟට සිය බලාපොරොත්තුව ද කියා සිටියේය. දෙමළ ජනතාවට දැන් සාමය, සටන් විරාම සහ සාකච්ඡා වැනි වැනි සංකල්ප අර්ථශුන්‍ය වී ඇති බව ද ප්‍රභාකරන් ප්‍රකාශ කළේය. ඔහු, මහින්දගෙන් බලාපොරොත්තු වූ ප්‍රයෝගික සහ යථාර්ථවාදී නායකත්වය වූයේ, ඒ සංකල්පවලින් තොර ඊළමක් සඳහා එල්ටීටීඊය යන ගමනට ‘පාඩුවේ යන්න දෙන්න’ යන්නය.
මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපති අසුනේ වාඩි වූ දාම, එල්ටීටීඊය යාපනයේ නාවුක හමුදා සෙබළකු පැහැර ගත්තේය. මෙසේ දිගටම තම ගමන යමින් මහින්ද රාජපක්ෂට ද ‘මුල සිටම’ අනිත් ජනාධිපතිවරු වෙත දුන් මට්ටුවම කොටියා ලබා දුන්නේය.
ජනාධිපතිවරණය ජයගත් වහාම මහින්ද ලබා දුන් පළමු තනතුර වූයේ, ආරක්ෂක ලේකම්කමය. ඒ සඳහා ඔහු ගෝඨාභය රාජපක්ෂ පත් කළේය. මේ වන විට යුද හමුදාපතිධුරය උසුලන ලද්දේ ලුතිනන් ජෙනරාල් ශාන්ත කෝට්ටේගොඩය. ඔහුට තව මාස 18ක සේවා කාලයක් ඉතිරිව තිබුණි. යුද හමුදා මාණ්ඩලික ප්‍රධානි සරත් ෆොන්සේකා වෙත විශ්‍රාම යෑම සඳහා තිබුණේ දින 18ක් පමණය. ශාන්ත කෝට්ටේගොඩ විශ්‍රාම ගැන්වූ නව ආරක්ෂක ලේකම්වරයා, විශ්‍රාම යෑමට නියමිතව තිබූ සරත් ෆොන්සේකා වෙත වසරක සේවා දිගුවක් ද ලබා දෙමින් යුද හමුදාපතිධුරයට පත් කළේය.
මේ වන විටත් කොටි ‘දිගටම වැඩය’. දෙසැම්බර් 22 වෙනිදා බෝට්ටු කිහිපයකින් නාවික හමුදා මෝටර් බෝට්ටු දෙකක් වට කළ, එල්ටීටීඊය සෙබළුන් තිදෙනෙක් පැහැර ගත්හ. 23 වෙනිදා නාවික හමුදා බස් රථයකට ක්ල්මෝ ප්‍රහාරයක් එල්ල කර, සෙබළු පහළොස් දෙනෙකු මරා දැමූහ. ආරක්ෂාකාරී අන්තයක සිටි හමුදාවේ, මනස තිබුණේ ‘කොහොමින් හෝ බේරෙන’ තැනක මිස, ප්‍රහාර එල්ල කිරීමක් ගැන නොවේ. ඒ වන විට හමුදාව සතුව අවි බලය තිබුණේ ද එල්ටීටීඊයට යටින්ය. යම් අමතර ශක්තියක් තිබුණේ නම්, ඒ, ගුවන් බලය සහ පිරිස් බලය පමණය. දෙසැම්බර් 27 වෙනිදා යාපනයේ ක්ල්මෝ බෝම්බ ප්‍රහාරයකින්, සෙබළුන් 11 දෙනකු මිය ගියහ. එදිනම නව ජනාධිපතිවරයා, සිය ප්‍රථම සංචාරය ලෙස ඉන්දියාව බලා පිටත්ව ගියේය.
ඉන්දියාව බලා යන මහින්ද අතේ, එල්ටීටීඊය සතු බලය සහ ආරක්ෂක හමුදා සතු බලය පිළිබඳව, මිලිටරි තක්සේරුවක් විය. අගමැති මනමොහොන් සිං ඉදිරියේ එම තක්සේරුව සඳහන් කරන ලද්දේ, ආරක්ෂක ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂය. එහිදී ශ්‍රී ලංකාවට අවශ්‍ය ආයුධ ලැයිස්තුව සහ ඉන්දීය සහය පිළිබඳව ද නායකයන් දෙපළ කතිකා කර ගත්හ. ඒ වන විට පිටිය මැද්දේ ‘ඒ පැත්තට සෙල්ලම් කරනා අම්පයර්ලා’ පිරිසක් ද විය. සටන් විරාම නිරීක්ෂකයෝ, ඊළම ලේබන තුරු ‘කෝටි රැක බලාගැනීම හේතුවෙන්, ආරක්ෂක හමුදාවන්ට සිදු වූයේ, අවි අත දරාගෙනම ‘කොල්ලෝ කුරුට්ටන් පිරිසක්’ අතින් වෙඩි කා. පෙට්ටියක බැස ගෙදර බලා ඒමටය.
මහින්ද රාජපක්ෂ හැරවුම් ලක්ෂය සටහන් කළේය. තමා සාම සාකච්ඡා ආරම්භ කරන අතර, ආරක්ෂක හමුදාවන්ට සාම ක්‍රියාදාමය පිළිබඳව කිසිදු සම්බන්ධයක් නැති හෙයින්, එන ඕනෑම තත්ත්වයකට මුහුණ දිය යුතු යැයි ඔහු අණ කළේය. තවමත් පළමු වෙඩි මුරය සඳහා අවස්ථාවක් සොයමින්, පිටිය අවට කලාපය ශක්තිමත් කර ගැනීම සඳහා රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව යොමුව තිබුණි. ජාත්‍යන්තරය යනු ඊළාම් සිතියම සඳහා ප්ලෑන් අඳින සැලසුම්කරුවෝ මිස අන් යමක් නොවීය.
ලෝකය වටෙන්ම බලපෑම් එල්ල වී තිබුණේ, සාකච්ඡා සඳහා යෑමට මිස, එල්ටීටීඊයට එරෙහිව සටන් කිරීමට නොවන හෙයින්, ත්‍රස්තවාදීන් සමඟ සටන් කිරීම සඳහා අවස්ථාව එළඹෙන තෙක් බලා සිටීමට රාජපක්ෂ ආණ්ඩුවට සිදුව තිබුණි. එම අවස්ථාව නිවැරදිව තෝරා නොගතහොත් ලෝකානුකම්පාව දිනාගන්නා ත්‍රස්තවාදියා, පහසුවෙන්ම, ඊළම සඳහා වූ ඊළඟ පඩිය නඟින්නේය.
 ශ්‍රී ලංකා නාවික හමුදාවෙන් ලැබුණු සහයෝගය |
2006 අප්‍රේල් 25 වෙනිදා දහවල් 12 ට පමණ කොළඹ යුද හමුදා මූලස්ථානයේදී යුද හමුදාපති ලුතිනන් ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකා එල්ල කරගෙන එල්ටීටීඊය, මරාගෙන මැරෙන ප්‍රහාරයක් එල්ල කළේය. ඒ වන විට යුද හමුදාව තුළ මහින්ද රාජපක්ෂගේ කල් ඇල්ලීම සම්බන්ධයෙන් ඉවක් තිබූ මුත්, ඔවුනගේ චිත්ත ධෛර්යය ඉහළ නංවන කිසිවක් එළිපිට සිදු නොවීම හේතුවෙන්, හමුදාවේ සඳහා නව බඳවා ගැනීම් සඳහා පිරිස් එකතු නොවූ තරම්ය. බොහෝ නාළිකා සන්ධ්‍යා පුවත් විකාශය සඳහා ‘ගෙවල්වලට මුද්‍රා තැබූ පෙට්ටි’ එන ආකාරය, අසාමාන්‍ය දිගු වේලාවක් පෙන්වා සිටියේය. එසේම සම්මානනීය සිනමා අධ්‍යක්ෂකවරු සිය කෘති තුළ, සෙබළ පුතා මළ පියාගේ කතාව, සෙබළ භාර්යාව ගොදුරු වන අතවර පිළිබඳ කතා, සෙබළුන්ගේ මෝඩ පාට් සහිත කතා ආදිය නිපදවමින්, කලාත්මක ආකාරයෙන් සමාජ ගත කර තිබූ තත්ත්වය හේතුවෙන්, හමුදාවට බැඳීමට තබා, ඉන්න සෙබළුන් ද එහි රඳවා තබා ගැනීමට නොහැකි තත්ත්වයක් උදාවී තිබුණි. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සකසන ලද යුද තක්සේරුව අනුව නව බඳවා ගැනීම් ඉක්මනින්ම නොකළහොත්, එල්ටීටීඊය කොයි මොහොතේ හෝ දැවැන්ත ප්‍රහාරයක් එල්ල කළහොත්. චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග ආණ්ඩු සමයේ මෙන් කඳවුරු අතහැර දමා පලායාමට හමුදාවන්ට සිදු වනු ඇත. ආණ්ඩුවේ තක්සේරුව අනුව, ඒ වන විටත් එල්ටීටීඊයට 12000 කට අධික සටන්කරුවන් පිරිසක් සිටියහ. නව බඳවා ගැනීම් ලෙස මසකට දෙසිය පනහක් එම බල ඇණිය සඳහා එක්විය. අමතරව සිවිල් වැසියන් දහස් ගණනකට කෝටි ත්‍රස්තයෝ අවි පුහුණුව ලබාදී තිබුණි. එවන් තත්ත්වයක් තුළ යුද හමුදාව සඳහා මෙන්ම සෙසු හමුදාවන් සඳහා ද නව බඳවා ගැනීම් සඳහා මෙතෙක් නොකරන ලද නව මාදිලියේ ජනතා සිත් දිනා ගැනීමේ යන්ත්‍රණයක් අවශ්‍ය විය. ‘අපි වෙනුවෙන් අපි’ නම් මනහර ප්‍රයාමය, ආණ්ඩුව දියත් කරන්නේ ඒ අනුවය.
2006 ජුනි 15 වන දිනදී, දෙමළ කොටි ත්‍රස්ත සංවිධානයේ සාමාජිකයෝ පිරිසක් කැබිතිගොල්ලෑව රජයේ බස් රථයකට ක්ලේමෝ බෝම්බ ප්‍රහාරයක් එල්ල කළ අතර, ප්‍රහාරයෙන් කුඩා දරුවන්ද ඇතුළත්ව බස් රථයේ ගමන් ගත් සිංහල සිවිල් වැසියන් 68 දෙනෙකු ජීවිතක්ෂයට පත් විය. සටන් විරාමය අතරතුර සිදු කරන ලද ම්ලේච්ජ සංහාරය රටම හඬවන්නට විය. සිය ජනතාව තනි නොකළ යුතු බව කියමින්, එම භායනක අවස්ථාවේ නැගෙනහිර ත්‍රස්තයන් ද බහුලව ගැවසෙන එම භූමියට යෑම සඳහා මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයා තීරණය කළේය. සියලු ආරක්ෂක ප්‍රධානීහු එක පයින්ම එයට විරුද්ධ විය. විශේෂයෙන්ම ‘මහින්දගේ නොම්මරය දන්නා’ එල්ටීටීඊය, එවන් අවස්ථාවක් සඳහා පෙර සූදානමක් ඇතිව තිබුණා නම්, රටේ ඉරණම එයින්ම විසඳෙන්නේය. කිසිවකුටත් නවත්වා නොහැකි වූ ඔහු සිය ජනතාව සමඟ දුක බෙදා ගැනීම සඳහා බෝම්බයෙන් අනතුරට පත් වැසියෝ බැලීමට ගියහ.
මෙසේ තැනින් තැන බෝම්බ පුපුරාවා සමාජය ත්‍රස්ත කර “ඔන්න ඕක දීලා දැම්ම නම් ඉවරයිනේ” කියන තැන දක්වා, සිංහල සමාජය ගෙන ඒමට කොටියා සමත්වී තිබුණි. හැන්දෑවට ගෙදර යෑමට කෝච්චියට නැග්ග පිරිස් යළි අතරමඟදී හිස් ලුලූ අත දුවන්නේ, කෝච්චියේ ඇති නාඳුනන පාර්සලයක් නිසාය. මහ මඟ යන අතරේ දුම්රියේ, බස් රියේ, බෝම්බ පිපිරී අම්මා තාත්තා මිය යෑම හේතුවෙන්, අසරණ වූ දරුවෝ, පෙට්ටිය බදාගෙන හඬන ආකාරය, මාධ්‍ය ඔස්සේ ප්‍රචාරය වූයේ, ත්‍රස්තවාදියා මානුෂික කර, සමාජයම අසරණ කරමිනි. ඒ අනුව ගෙදරින් එකට එළියට බසින දෙන්නා දෙමහල්ලෝ, බස් දෙකක කාර්යාලයට ගියහ. බස් දෙකක ගෙදර ආහ. සෙනඟ අඩු වේලාව බලා, ෂෝර්ට් ලිව් දමා වේලාසනින් නිවසට ගියහ. ජනාකීර්ණ හන්දි මඟ හැර ගමන් කළහ. යා යුත්තේ නම් එම ස්ථානහිදී හැකි ඉක්මනින් ගියා මිස, රැඳී සිටියේ නැත. කොටුව දුම්රියපොළ, පිටකොටුව බස් නැවතුම්පොළ ආදියේ රැඳී නොසිටින්නට වග බලා ගත්හ.
පාසල් සඳහා ප්‍රහාර එල්ල වන බවට ලැබුණු ආරංචි අනුව, ඉගෙනීම පැත්තක දමා, සමහර දිනවල, ළමයි ඉස්කෝලේ නොයවා, ගෙදර තබා ගැනීමට මව්පියෝ ක්‍රියා කළහ. පාසල් ගේට්ටු මුර කිරීමට සහ දරුවන්ගේ බෑග් පරික්ෂා කිරීමට, නිවාඩු දමා මව්පියන්, සිෆ්ට් පන්නයට, සිකුරිටිලා වූහ. පාසල් දරුවන්ට විනිවිද පෙනෙන බෑග් පාවිච්චිය අනිවාර්ය වූයේ, දරුවකු රවටා, ත්‍රස්තවාදීන්, පොත් බෑගයේ බෝම්බ දමා පාසලට එවාවි යන සැකය උඩය.
කොටි දිගින් දිගටම අමානුෂික ක්‍රියා බර ගණනක යෙදුණ ද සමස්ත ලෝකයටම මානුෂික වූවෝ ත්‍රස්තයන් මිස ආණ්ඩුව නොවේ. ආණ්ඩුවේ ප්‍රචාරණ යන්ත්‍රණය ඒ තරම් දුර්වල තත්ත්වයක පැවතියේය. ත්‍රිවිධ හමුදාව සඳහා නව වෙබ් අඩවි ආරම්භ කළ ආරක්ෂක ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඒ සඳහාම වූ ජාතික ආරක්ෂාව සඳහා වූ මාධ්‍ය මධ්‍යස්ථානය ඇති කළේය. එසේම කැබිනට් ඇමතිවරයකු වූ කෙහෙළිය රඹුක්වැල්ල, ආරක්ෂක මාධ්‍ය ප්‍රකාශක ලෙස පත් කරනු ලැබීය. ඒ සන්නිවේදන සංග්‍රාමයය.
මෙතෙක් එල්ටීටීඊය මරා දැමු ඉහළම යුද හමුදා නිලධාරියා ලෙස සටහන් වෙමින්, 2006 ජුනි 26 වෙනිදා මේජර් ජෙනරාල් පාරමී සුගන්ධික බණ්ඩාර කුලතුංග, පන්නිපිටියේදී මරාගෙන මැරෙන ප්‍රහාරයක් එල්ල කර ඝාතනය කිරීමට එල්ටීටීඊය සමත් විය. ඒ යුද හමුදාවේ තුන් වෙනියාය.
2006 ජුලි 21 වෙනිදා ආණ්ඩුව බල බලා සිටි අවස්ථාව උදාවිය. නැගෙනහිර එල්ටීටීඊ නායකයකු වූ සොරනම් මාවිල්ආරු සොරෝව්ව වසා දැම්මේය. ජන පීඩා සඳහා කලින් කලට එල්ටීටීඊය එවැනි දේවල්, එදා සිටම කළේය. සරත් ෆොන්සේකා ඒ වන විට සුවය ලබා, සිංගප්පුරුවේ සිට කොළඹ පැමිණ තිබුණ ද ඔහු වැඩිදුර ප්‍රතිකාර සඳහා යුද හමුදා රෝහලේ නවත්වා තිබුණි. වැඩබලන හමුදාපති මේජර් ජෙනරාල් නන්ද මල්ලවාරච්චි වහාම එම ප්‍රදේශයේ සංචාරය කරමින්, සොරොව්ව විවෘත කිරීම සදහා හමුදා මෙහෙයවීමට පටන් ගත්තේය.
2006 අගෝස්තු 10 වැනිදා පාන්දර 4.58 ට කියන්නේ පුදුම නැකත් වෙලාවකි. සොරොව්ව මුදාගැනීමේ මෙහෙයුමේ මහ මොළය වූයේ, බ්‍රිගේඩියර් ප්‍රසන්න ද සිල්වාය. කොටි නොහිතන මොහොතක, පෙර නොවූ විරූ ආකාරයේ ක්‍රියාන්විතයක් ඔහු සැලසුම් කළේය. පාන්දරම එල්ල වන කාල තුවක්කු ප්‍රහාරය සහ පාබල සෙබළුන්ගේ වට කිරීමට ප්‍රතිචාර දැක්විය නොහැකි වූ ත්‍රස්තයන් ආයුධ පමණක් නොව සපත්තු සෙරෙප්පු ද දමා, පලා ගොස් තිබුණි.
මේ ආරම්භය නන්දිකඩාල් කලපුව තෙක්ම විහිද ගියේය. මිරිදිය නවත්වා ආරම්භ වූ සටන කරදිය ගොහොරුවකදී අවසන් වූයේ, එකිනෙක පටලවා ගනිමින්, එල්ටීටීඊයට එරෙහිව දිගින් දිගටම ක්‍රියාන්විත දියත් කිරීමට ත්‍රිවිධ හමුදාව සමත්ව සිටි නිසාය. අනෙක බාධක මධ්‍යයේ වුවද, හමුදා ක්‍රියාන්විත සඳහා උපරිම ශක්තිය ආණ්ඩුව ලබා දුන්නේය.
මාවිලාරුවෙන් පසු ආණ්ඩුවේ සැලසුම වූයේ සාම්පුර් ප්‍රදේශය මුදා ගැනීමය. එසේම එල්ටීටීඊ ත්‍රස්තයන් අතරට ගොස් ප්‍රහාර එල්ල කරන, විශේෂ බළකා බලඇණි, එල්ටීටීඊයට ද විශේෂ හිසරදයක් වී තිබුණි.
2006 දෙසැම්බර් පළවෙනිදා පිත්තල හන්දියේදී, ආරක්ෂක ලේකම් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ඝාතනය සඳහා එල්ටීටීය මරාගෙන මැරෙන ප්‍රහාරයක් එල්ල කළේය. කිලෝග්‍රෑම් 25ක් බරැති අධි බල බෝම්බය නියමිත පරිදි පුපුරා ගිය ද පොට්ටු අම්මාන්ගේ ඉලක්කය වැරදිණි.
නැගෙනහිර පාළාත කෙමෙන් කෙමෙන් අත්පත් කර ගනිමින් සටන් පෙරමුණ පවතින විට, සියලු බුද්ධි සේවා එක් සෙවණකට ගොනුකර, නව බුද්ධි ඒකකයක් ලෙස ස්ථාපිත කිරීමට ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ක්‍රියා කළේය. මෙහි නායකත්වය සඳහා කැබිනට් මණ්ඩල අනුමැතියෙන් නව තනතුරක් ඇති කරනු ලැබීය. ජාතික බුද්ධි ප්‍රධානි තනතුර සඳහා මේජර් ජෙනරාල් කපිල හෙන්ද්‍රවිතාරණ පත් කර, ගෝඨාභයගේ මූලිකත්වයෙන්, සියලු බුද්ධි සේවා අඟහරුවාදා දිනයේ රැස් කර තොරතුරු බෙදාගැනීම, විධානයන් ක්‍රියාත්මක කිරීම සිදු කරනු ලැබීය.
නැගෙනහිර ආඥාපති මේජර් ජෙනරාල් පරාක්‍රම පන්නිපිටිය යටතේ යුද හමුදාපතිවරයා දියත් කරන ලද මෙහෙයුම් ඵලදායි කරමින්, නැගෙනහිර පළාත මුළුමනින්ම ත්‍රස්ත ග්‍රහණයෙන් මුදා ගැනීමට හමුදාවෝ සමත් වූහ. ඒ සමඟම නැගෙනහිර පළාතේ පාළත් පාලන මැතිවරණ තබා, කොටි බැංකු, කොටි අධිකරණ ආදිය තිබූ පළාතේ, රජයේ පරිපාලන ක්‍රියාවලිය යළි සහතික කරනු ලැබීය. 2006 වසර නාවික හමුදාව පරාජයට පත් වසරක් විය. සටන් විරාම නිරීක්ෂකයන්ට මැදිවී, එල්ටීටීඊයේ පහර කෑමට ලක්වූ නාවික හමුදාව, ඉන් මුදාගන්නේ නාවික හමුදාපති වසන්ත කරන්නාගොඩය. ඔහු එතෙක් නොමැති නව අත්හදා බැලීම් සිදු කරමින්, මුහුදේ ආරක්ෂාව තර කළා පමණක් නොව ඈත මුහුදට ගොස්, එල්ටීටීඊ පාවෙන අවි ගබඩා විනාශ කිරීම සඳහා නාවික හමුදාවට නායකත්වය ලබා දුන්නේය. ගුවන් හමුදාව ද කෆීර් යානා උපයෝගී කර ගනිමින්, ගුවනින් ත්‍රස්තයෝ මෙල්ල කළහ. ගුවන් හමුදාපති රොෂාන් ගුණතිලක වෙත ඒ සඳහා සවිමත් බල ඇණියක් සිටියහ.
එල්ටීටිය ද කුඩා ගුවන් යානා තනාගෙන, රාත්‍රී කාලයේ සෙල්ලම් දැමීමට පටන් ගත්තේය. මේ නිසා නව රේඩාර් පද්ධතියක් සේම, ගුවන් ප්‍රහාර අවි ද අලුතෙන් සවිකිරීමට සිදු විය. එන සෑම අභියෝගයකටම එසේ පිළියම් යොදමින්, ආණ්ඩුව කොටියාගේ වපසරිය දිනෙන් දින කුඩා කිරීමට පටන් ගෙන තිබුණි.
නැගෙනහිර මෙහෙයුම අවසන්වීමට පෙර වන්නි මෙහෙයුම ආරම්භ විය. ජගත් ඩයස්ගේ නායකත්වයෙන් 57 වෙනි සේනාංකය මන්නාරම දෙසට ගමන් ආරම්භ කර තිබුණි. 2007 අගෝස්තු මාසයේ බ්‍රිගේඩියර් චාකි ගාල්ලගේ යටතේ පළවෙනි කාර්යය සාධක බලකාය, මන්නාරම වෙරළ බඩ ප්‍රදේශයේ සිට ඉහළට ගමන් ආරම්භ කළේය. ගාල්ලගේ ගෙන් පසුව මෙම කාර්යය සාධක බළකාය සඳහා බ්‍රිගේඩියර් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා පත් කළ අතර, එය 58 වෙනි සේනාංකය බවට පත්වෙමින්, බටහිර මුහුදු තීරයේ, මන්නාරමෙන් ආරම්භ කරන ලද එම මෙහෙයුම, සහල් නැලිය, වෙඩිතලතිව්, නාච්චිකුඩා, පුනරින්, පරන්තන්, කිලිනොච්චි, අලිමංකඩ, දේවපුරම්, විශ්වමඩු, පුදුකුඩුඉරිප්පු, පුදුමාතලන් දක්වා වන නැගෙනහිර මුහුදු තීරයේ සිට උතුර දක්වා වන කිලෝ මීටර් 200 කට අධික භූමියක් පුරා පයින් ඇවිද යමින්, අතිශය බිහිසුණු සටන් සඳහා යොමු වූ 58 වෙනි සේනාංකය විජයග්‍රහණය සඳහා ප්‍රබල බල ඇණියක් විය.
යුද්ධය යන අස්සේ යළිත් පාර්ලිමේන්තුවේ බලය ආණ්ඩුවෙන් ගිලිහි යන්නට පටන් ගත්තේය. ආණ්ඩුව සමඟ එකට සිටි ජවිපෙ මන්ත්‍රීවරු 39 දෙනා, අයවැයට එරෙහිව ඡන්දය පාවිච්චි කිරීම සඳහා සූදානම් වූහ. ඒ සමඟ පාර්ලිමේන්තු බලය සොයා තවත් යුද්ධයක් කිරීමට මහින්ද රාජපක්ෂට සිදු විය.
වන්නි බල ඇණි පෙළ සැදී හතර වටින්ම, කොටි ත්‍රස්තයෝ සදහා ප්‍රහාර එල්ල කළහ. බ්‍රිගේඩියර් නන්දන උඩවත්ත, මේජර් ජෙනරාල් කමල් ගුණරත්න, ජී.වී.රවිප්‍රිය, යන පිරිස් සිය සේනාංක මෙහෙයවමින් ‘යට සිට උඩට’ යන අතරේ බ්‍රිගේඩියර් ප්‍රසන්න ද සිල්වා ‘උඩ සිට යටට’ පැමිණෙමින් සිටියේය. එල්ටීටීඊය සතුව තිබූ අභිමානය වූයේ මුහමලේ ඉදිරි ආරක්ෂක වළල්ලය. එතැන කඩාගැනීම සඳහා දරන ලද සියලු උත්සාහයන් ව්‍යාර්ථ වෙද්දී, බ්‍රිගේඩියර් ප්‍රසන්න ද සිල්වා, වික්‍රමාන්විත මෙහෙයුමක් සිදු කර මුහමලේ ආඩම්බරය ද එල්ටීටීඊයෙන් උදුරා ගත්තේය.
කිලිනොච්චිය අල්ල ගැනීම මහින්ද රාජපක්ෂගේ දහවල් හීනයක් බව ප්‍රභාකරන් කියුවද, අවසානය කිට්ටු වන විට තමිල්නාඩුව කලබලයට පත්විය. තමිල්නාඩුවට ඉන්දීය මධ්‍යම ලොක් සභාවේ ආසන 39ක් වෙන්ව තිබුණි. පාලක කොංග්‍රසය සිටියේ වැඩි ඡන්ද 13ක් පමණ ලබාගෙනය. එල්ටීටීඊය විෂයෙහි සමස්ත තමිල්නාඩු මන්ත්‍රීවරුම සිටියේ එක මතයක බැවින්, යම් හෙයකින් තමිල්නාඩුව අවුල්වුවහොත් ඉන්දීය රජයට එය ඍජුවම බලපාන්නේය. ප්‍රභාකරන් කොටුවීමට ඔන්න මෙන්න කියා තමිල්නාඩුව මධ්‍යම රජයට බල කර සිටියේ, ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩුවට බලකර, යුද්ධය කෙසේ හෝ නතර කරන ලෙසය. ඉන්දීය සාධකයේ අගය තේරුම් ගෙන සිටි රාජපක්ෂලා ඒ වන විටත්, ඒ වෙනුවෙන් ගෙදර වැඩ කර තිබුණි. රාජ්‍යතාන්ත්‍රික උපාය මාර්ගය නවමු අතකට යොමු කරමින්, ‘තුන් - තුන් එකතුවක්’ ඔස්සේ ඉන්දු - ලංකා තීරණාත්මක කටයුතු ඒ වන විටත් සිදුව තිබුණි. ඉන්දීය පාර්ශ්වයෙන් විදේශ ලේකම් ශිවශංකර් මෙනන්, ආරක්ෂක ලේකම් විජය සිං, ආරක්ෂක උපදේශක එම්.කේ. නාරායන් ඒ සඳහා පත් කර තිබිණි. ශ්‍රී ලංකා පාර්ශ්වය බැසිල් රාජපක්ෂ, ගෝඨාභය රාජපක්ෂ සහ ලලිත් වීරතුංගගෙන් සැදුම් ලැබීය. අවසානයේදී තමිල්නාඩුව කළමනාකරණය කර ගැනීමට මේ එකතුවට හැකි විය. එසේ වුවත් බටහිර එතරම් පහසුවෙන්, එල්ටීටීඊය අවසන් කිරීම සඳහා ශ්‍රී ලංකාවට ඉඩ නුදුන්නේය.
ප්‍රංශ විදේශ ඇමැති බර්නාඩ් කුෂ්නර්, බ්‍රිතාන්‍ය විදේශ ලේකම් ඩේවිඩ් මිලිබෑන්ඩ් වහා ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණ, සටන් විරාමයක් සඳහා යන ලෙස රජයට බල කරන්නට විය. ආරක්ෂක ලේකම් ගෝඨාභය සමඟ මුහුණට මුහුණ වාදයක් ගිය විදේශ ඇමතිවරු දෙපළ ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ හමුවන්නේ අැඹිලිපිටියේ චන්ද්‍රිකා වැව අසලදිය. කියූ කිසිවක් සඳහා එකඟ නොවූ මහින්ද රාජපක්ෂ රාජ්‍යතාන්ත්‍රිකයන් දෙදෙනා වෙත පවසා සිටියේ, ප්‍රභාකරන් සහ එල්ටීටීය අවසන් වන තුරු සටන සිදුවන බවය.
2009 මැයි දහනව වෙනිදා උදෑසන වන විට, අටවන කාර්යය සාධක බළකාය යටතේ සිටි හතර වෙනි විජයබා බල ඇණිය ප්‍රභාකරන් නිරුත්තර කර දමන ලද්දේය. එය රටේ වසර තිහක දුක් අඳෝනාව සදහා පිළිතුරක් විය.
මග දෙපස කිරිබත් කමින් සිංහ ධජ ලෙළ වමින් රටේම ජනයා වීදි බැස තිබුණි. වසර තිහක් තිස්සේ ත්‍රස්තවාදය සුන් කිරීම සඳහා වන මෙහෙයුම වෙනුවෙන් දිවි පිදු විරුවන්ගේ ගණන තිස්දහසකට අධික විය. ජිව දානය එසේ වෙද්දී, කාය දානය, සේවා දානය කළ පිරිස ද විශාලය. ඒ සියල්ල සඳහා සාධාරණයක් ඉටු කළ අභීත මෙන්ම බුද්ධිමත් නායකත්වයය. දැන් අපි නිදහස්ය. රටේ සියලු තන්හි සිංහ ධජය අභීතව ලෙළ දෙන්නේය. ඒ සුළඟ සඳහා වූ දාහතර වසරකට පෙර මතකයෙන් කොටසකි මේ.
