කිසිදු දේශපාලනයක් හෝ කිසිදු ව්‍යාපාරයක් සියයට සීයක් සාධාරණ නැතැයි කතාවක් තිබේ. එමෙන්ම අධ්‍යතන ලෝකය දෙස බලන විට තම අත්වල ලේ තැවරී නොමැති හෝ මහජන දේපළ අයථා ලෙස භාවිත කර නොමැති රාජ්‍ය පාලකයන්ද ඉතා දුර්ලභය.
ප්‍රංසයේ හිටපු ජනාධිපති ජාක්ස් ශිරාක් පසුගියදා මියගියේ ඔහුගේ දේශපාලන ඉතිහාසය මෙන්ම සමකාලීන ලෝක ඉතිහාසය කෙරෙහි අවධානය යොමු කිරීමට අවස්ථාවක් සලසමිනි. ජාක්ස් ශිරාක් යන නම ප්‍රංස දේශපාලන ඉතිහාසය සමග බැඳී පවතින්නේ ප්‍රංසය ලෝක බලවතකු කිරීමට කිසියම් වැදගත් භූමිකාවක් රඟ දැක්වූ රාජ්‍ය නායකයකු ලෙසිනි. ජර්මනිය මෙන් නොව ප්‍රංසයේ බොහෝ රාජ්‍ය නායකයන් බ්‍රිතාන්‍ය සමග සමීප දේශපාලන සබඳතා පවත්වා ගත් අතර ලෝක මට්ටමේ දේශපාලනික තීන්දු තීරණවලදී බ්‍රිතාන්‍ය අනුගමනය කිරීම නිතර සිදු විය.
ජාක්ස් ශිරාක් ගේ දේශපාලනය විශේෂ වන්නේ ඔහු මේ රටාව සමබරව පවත්වාගෙන යෑමට සමත්වීම හේතුවෙනි. මේ හිටපු ජනාධිපතිවරායගේ නම වන ජාක්ස් යන්න ප්‍රංස විප්ලවයේදී නායකත්වය ගත් රදළ නොවන ජනතාව අතර සුලබ නමක් විය. එම නම සුලබ වීම විප්ලවයට වාසිදායක වූයේ අති බහුතරයක් එකම නමින් හැඳින්වීම හේතුවෙනි. එහෙත් අප මේ සිහිපත් කරන ජාක්ස් ශිරාක් නම් විප්ලවවාදියකු වූයේ නැත. 
1932 උපත ලද ජාක්ස් රෙනේ ශිරාක් හාවර්ඩ් විශ්ව විද්‍යාලයීය අධ්‍යාපනයෙන් පසු එරට සිවිල් සේවයට එක් වන්නේය. පසුව දේශපාලනයට පිවිසෙන ඔහු එරට අගමැති ධූරය දක්වා ගමන් කරන්නේ පහසුවෙනි. එහෙත් ඔහු ලොවට බලපෑම් කළ දේශපාලනික චරිතයක් ලෙස ඉස්මතු වන්නේ ප්‍රංස ජනාධිපති ධූරයට පත්වීමත් සමගිනි.
ඔහු මුහුණ දුන් 1995 ප්‍රථම ජනපතිවරණයේදී ඔහු සියයට 52.2ක ඡන්ද ප්‍රතිශතයක් ලබා ගන්නේ ඉතා අසීරුවෙනි. එහෙත් බලයට පැමිණි පසු ඔහු දක්ෂ පාලකයකු බව ඔප්පු කර සිටියේ ප්‍රතිසංස්කරණ රැසක්ද ප්‍රංස සමාජයට හඳුන්වා දෙමිනි. ඔහුගේ අරමුණ වූයේ සමාජයට වගකියන ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ ඇති කිරීමය. දේශීය ආයෝජනවලට මුල්තැන දීමටද ඔහුට අවශ්‍ය විය. එහෙත් ප්‍රංසය කවදත් ගමන් ගත් ප්‍රධාන ධනවාදී ධාරවෙන් ඉවත් කිරීමට කිසිදු අදහසක් ඔහු තුළ පැවතියේ නැත.
බ්‍රිතාන්‍යයේ මාග්‍රට් තැචර් සහ ජෝන් මේජර් සමග සමීප දේශපාලනික හිතවත්කම් පවත්වාගෙන ගියද ඔහු අමෙරිකාවේ දේශපාලන තීන්දු තීරණ සම්බන්ධව ප්‍රසිද්ධ විවේචන එල්ල කළේය. ඒ සඳහා හොඳම නිදසුන වන්නේ අමෙරිකාව සිදු කළ ඉරාක ආක්‍රමණය ඔහුගේ නිර්දය විවේචනයට ලක් වීමයි.
වසර හතක් දක්වා පැවති ප්‍රංස ජනාධිපති ධූර කාලය වසර පහක් දක්වා අඩු කිරීමට ජනමත විචාරණයක් පැවැත්වීමට සහ එමගින් තම ධූර කාලයද අඩු කර ගැනීමට තරම් ඔහු නිර්ලෝභී විය. එහි අතුරු ප්‍රතිඵලයක් වූයේ ඔහුගේ දෙවැනි ධූරකාලය සඳහා ඔහු එරට ජනතාවගෙන් බලය ඉල්ලූ අවස්ථාවේදී සියයට 82.2ක අති විශාල ජනතා කැමැත්තක් ඔහුට හිමිවීමය.
එහෙත් බොහෝ දේශපාලන නායකයන් තමන් බලයෙන් ඉවත් විය යුතු නිශ්චිත අවස්ථාව හරියටම නිශ්චය කර නොගන්නා බැවින් අවසානයේ ජනතා අප්‍රසාදය මැද බලයෙන් ඉවත් වීමට සිදු වනු සුලබය. ජාක්ස් ශිරාක් ද මේ අවසන් ප්‍රතිඵලය අත් විඳි නායකයකු වූයේ අවසානයේ ඔහුට මහජන දේපළ අවභාවිතය සම්බන්ධයෙන් වසර දෙකක අත්හිටවූ සිර දඬුවමකටද මුහුණ දීමට සිදු වීමෙනි.
පසුගියද ඔහු මියයන විට 86වැනි වියේ පසුවිය. ලෝක ඉතිහාසය ලියන විට ලෝකය සුන්දර තැනක් කිරීමට උරදුන් නායකයන් වැඩි වැඩියෙන් හමුවන්නේ නම් කොතරම් අගනේද?
