නමක් ගැන යමක් | සිළුමිණ

නමක් ගැන යමක්

සමාස නාම පදවල අවසාන පදය වශයෙන් යෙදෙන පද සමූහයක් ම ආරම්භ වන්නේ ක-යන්නෙනි. පහත දැක්වෙන පද මෙනි.

කඩ - අගල-කඩ, පාත-කඩ

වැලි-කඩ, හබර-කඩ

කඩවර - මැණික්-කඩවර

කඩවල - අත්තන-කඩවල

මරදන්-කඩවල

කඩුව - ඇල්-කඩුව

කොබ්බෑ-කඩුව, වස්-කඩුව

හික්-කඩුව

කඩේ - අලුත් කඩේ, කොචිචි කඩේ

මරියා කඩේ, මුදුන කඩේ

කණ්ඩිය - දෙහි අත්ත කණ්ඩිය

ඇළ කණ්ඩි

කන්ද මහ-කන්ද, මාලිගා-කන්ද

වැඩහිටි-කන්ද, සපුගස්-කන්ද

කන්දර - හෝ-කන්දර

කන්දල - නා-කන්දල

නැදුන්-කන්දල

කන්න - ගල්-කන්න, වැලි-කන්න

කඳුර - ගෝන-කඳුර, මා-කඳුර

කැටිය - එළු-කැටිය, ගල්-කැටිය

වීර-කැටිය, හොර-කැටිය

කැලේ - උඩවත්ත-කැලේ

තලවා-කැලේ, මඩොල්-කැලේ

කිත්ත - කිරි-කිත්ත, හේ-කිත්ත

කිඳ - උඩු-කිඳ, යටි-කිඳ

කුන්දර - බෝ-කුන්දර

කුඹුර - කිරිබත්-කුඹුර, ගොඩ-කුඹුර

දොර-කුඹුර, මීගස්-කුඹුර

කුලම - බුලන්-කුලම, සෙටිටි-කුලම

කුලිය - පං-කුලිය, මට්ටක්-කුලිය

කෙත - හඟුරන්-කෙත, ගුරුළු-කෙත

කෙළිය - මස්-කෙළිය

 

සිංහල ගම් නම් වැඩි හරියක් සමාස නාම පද බව කලින් සඳහන් කෙරිණ. ඒ සමාස පද සැදෙන්නේ පද දෙකක් හෝ ඊට වැඩි ගණනක් එක් වීමෙනි. ග-යන්නෙන් ආරමිභ වන පද කීපයක් මේ ලිපියෙහි ඇතුළත් වෙයි.

අවසාන පදය සමාස සංඥා නාම පද

 

ගණේ - දිවුල්-ගණේ, මලුගණේ

ගම - කතර-ගම, මහර-ගම

දරණා-ගම, හෝමා-ගම

ගමුව - කොට-ගමුව, දණ්ඩ-ගමුව

දෙණ-ගමුව, බොරලැස්-ගමුව

ගල - කුරුණෑ-ගල, මෙනරා-ගල

වාකිරි-ගල, හිඳ-ගල

ගල්ල - අත්තන-ගල්ල, බෙලි-ගල්ල

කෑ-ගල්ල, මඩු-ගල්ල

ගුණේ - කිංචි-ගුණේ

තල-ගුණේ, සොර-ගුණේ

ගිරිය - අතුරු-ගිරිය, ඉං-ගිරිය

බිං-ගිරිය, සී-ගිරිය

ගෙදර - දන්-ගෙදර, පීල්ලේ-ගෙදර

මං-ගෙදර, වෙල-ගෙදර

ගොඩ - ඉඹුල්-ගොඩ, නුගේ-ගොඩ

වේයන්-ගොඩ, හත්නා-ගොඩ

ගොන්න - දා-ගොන්න

ගොමුව - කඩි-ගොමුව

දෙණ-ගොමුව, වස්-ගොමුව

ගොල්ල - කදුරු-ගොල්ල, දං-ගොල්ල

පොල්-ගොල්ල, හොර-ගොල්ල

Comments